رم(RAM)

RAM یا Random Access Memory به معنی حافظه دسترسی تصادفی، نوعی حافظه‌ی موقت است که اطلاعات مورد نیاز پردازنده را به‌طور موقت ذخیره می‌کند تا هرموقع که نیاز بود بسیار سریع و تصادفی در اختیار CPU قرار بگیرند.

رم یکی از قطعات مهم کامپیوتری است که بدون آن اجرای هیچ برنامه‌ای در هیچ سیستم‌عاملی ممکن نیست. حال در این میان، برخی از سیستم‌عامل‌ها با توجه به کدهای منبع خود، به رم‌های با ظرفیت کمتر یا بیشتری نیاز دارند.

رم چگونه کار می‌کند و چه اجزایی دارد؟
رم از تعداد زیادی ترانزیستور و خازن کوچک تشکیل شده است که هر جفت ترانزیستور و خازن یک سلول را تشکیل می‌دهند و این سلول‌ها با نگه‌داشتن بار الکتریکی داده‌ها را ذخیره می‌کنند. سلول‌ها بارهای الکتریکی را برای نوشتن، بازنویسی و پاک کردن داده‌ها نگه می‌دارند و آزاد می‌کنند.

با قطع جریان برق، اطلاعات ذخیره‌شده در رم از بین خواهد رفت

سپس RAM هر زمان که نیاز باشد با استفاده از برقی که از مادربرد دریافت می‌کند، بار الکتریکی قطعاتش را احیا می‌کند تا اطلاعات از بین نروند؛ بنابراین با قطع جریان برق، اطلاعات ذخیره‌شده در رم نیز از بین خواهد رفت.

استفاده از دسترسی تصادفی در نام‌گذاری ماژول‌های رم از این واقعیت ناشی می‌شود که درواقع داده‌ها را می‌توان به هر ترتیبی و در هر سلولی نوشت و تا زمانی که مکان فیزیکی سلول حاوی داده‌ی مشخص باشد، می‌توان اطلاعات را از هر سلولی خواند.

انواع حافظه رم

رم‌ها به‌طور کلی به دو نوع ایستا (SRAM) و پویا (DRAM) تقسیم می‌شوند که تفاوت اصلی، در نحوه‌ی ذخیره و نگهداری اطلاعات و کاربرد آن‌ها است.

رم‌های ایستا برای هر بیت از حافظه از چند ترانزیستور استفاده می‌کنند که بدون نیاز به نوسازی مداوم، اطلاعات را حفظ می‌کنند. همچنین عملکرد سریع‌تر و مصرف انرژی پایین‌تر باعث می‌شود که قیمت رم ایستا بالاتر از مدل پویا باشد. رم‌های ایستا معمولاً برای حافظه‌ی کش پردازنده‌ها استفاده می‌شوند.

رم‌های پویا (DRAM) که موضوع اصلی مقاله هستند، برای هر بیت از حافظه از یک ترانزیستور و یک خازن استفاده می‌کنند که اطلاعات را با شارژ و تخلیه‌کردن الکترون‌ها نشان می‌دهند؛ اما خازن‌ها به مرور زمان اطلاعات را از دست می‌دهند؛ بنابراین رم‌های پویا باید به‌طور مرتب نوسازی شوند تا اطلاعات را حفظ کنند.

رم‌های پویا حتی در بهترین مشخصات، از مدل‌های ایستا کندتر و پرمصرف‌تر هستند؛ از این رو قیمت آن‌ها نیز کمتر است. رم‌های پویا معمولاً به‌عنوان حافظه‌ی اصلی سیستم‌ها انتخاب می‌شوند که اکثر آن‌ها رم‌های DDR هستند.

رم‌های DIMM و SODIMM
فرم‌فکتور به شکل و اندازه رم اشاره دارد که باید با اسلات‌های مادربرد مطابقت داشته باشد؛ از این رو رم‌‌های پویا در ۲ فرم فاکتور DIMM و SODIMM عرضه می‌شوند. رم‌های DIMM بزرگ‌تر و کشیده‌تر هستند و در کامپیوترهای دسکتاپ و سرورها استفاده می‌شوند.

رم های SODIMM کوچکتر و باریک‌تر هستند و در لپ‌تاپ‌ها، Mini PCها و کامپیوترهای All In One تعبیه می‌شوند. این تفاوت در اندازه و شکل باعث می‌شود که رم‌های DIMM و SODIMM از سوکت‌ها و اتصالات متفاوتی برای نصب روی مادربرد بهره ببرند.

رم‌های SODIMM پین‌های مسی کمتری دارند و به‌صورت افقی درون اسلات‌های مادربرد قرار می‌گیرند، درحالی‌که رم‌های DIMM با پین‌های مسی بیشتر، به‌صورت عمودی درون اسلات‌های مادربرد جای می‌گیرند.

رم‌ها از پرسرعت‌ترین قطعات در دنیای لوازم کامپیوتری محسوب می‌شوند که‌ حتی سریع‌ترین SSDها هم نمی‌توانند با سرعتی که رم‌ها ارائه می‌دهند، رقابت کنند.

فرکانس رم یا سرعت کلاک با واحد مگاهرتز (MHz) نشان داده می‌شود و بیان می‌کند که ترانزیستورهای داخل رم در هر ثانیه چندبار بین صفر و یک سوئیچ می‌کنند. نرخ تبادل داده که ارتباط مستقیمی با فرکانس رم دارد، نشان می‌دهد که هر ماژول در هر ثانیه چه مقدار داده را از/به پردازنده انتقال می‌دهد و واحد اندازه‌گیری آن مگاترنسفربرثانیه (MT/s) است.

جهت خرید رم کامپیوتر میتوانید از فروشگاه آوینه تهیه نمائید.